کجا از نیم فاصله استفاده می شود ؟

در ادامه به موارد مهمی که در تایپ آن‌ها باید از نیم فاصله استفاده شود اشاره می‌کنیم. استفاده از نیم‌فاصله در این موقعیت‌ها باعث خوانایی و کیفیت بهتر متون شما خواهد بود و یادگیری آن برای فارسی زبانان الزامی است.

1- بین “می” و فعل‌ها:

فعل‌هایی مثل مضارع اخباری یا ماضی استمراری و… در ابتدای فعل “می” دارند. این کلمه باید با استفاده از نیم فاصله به ادامه فعل متصل باشد. مانند: می‌نویسم – می‌خواهم – می‌روی

2- علامت جمع “ها”:

علامت جمع کلمات باید به آن‌ها متصل باشد. وقتی حرف آخر به شکلی است که به طور پیش‌فرش نمی‌توان علامت جمع را متصل نوشت، باید از نیم فاصله استفاده شود. کلماتی مانند خانه‌ها – تخت‌ها – روسری‌ها و… همگی با استفاده از نیم فاصله علامت جمع خود را کنارشان نگه می‌دارند.

3- بین ریشه فعل و ضمیر آن:

افعالی که به واسطه صیغه و زمانشان انتهای آن‌ها به “ه” ختم می‌شوند و در کنارشان باید ضمیر قرار گیرد، برای تایپشان باید از نیم فاصله استفاده گردد. ماضی نقلی و ماضی بعید معمولا به این شکل نوشته‌می‌شوند. مواردی هم‌چون خوانده‌ام – آمده‌ایم – نوشته‌اید و… از این قبیل هستند.

4- اسم + ضمیر:

علاوه بر فعل که در قسمت قبل گفتیم، اگر اسمی هم به “ه” یا “ی” خاتمه یافته‌باشد و نیاز باشد ضمیری به آن متصل شود، برای تایپ ترکیبشان از نیم فاصله بهره می‌بریم. مواردی مثل خانه‌ام – مدرسه‌اش – ماهی‌ام می‌توانند مثال خوبی برای این مورد باشند.

5- نکره کردن اسم‌ها:

در زبان فارسی برای اینکه اسمی نکره شود به آن آن “ی” یا “ای” اضافه می‌شود. اگر کلمه‌ای به حروفی منتهی شود که نمی‌توانیم آن‌ها بدون فاصله با “ی” تایپ کنیم، برای اتصال از نیم فاصله استفاده می‌کنیم. خانه‌ای – دانه‌ای  و… از این قاعده پیروی می‌کنند

6- ترکیب بی + اسم:

بسیاری از مواقع لازم است قبل از اسم کلمه “بی” اضافه شود که معنی بدونِ می‌دهد. برای استصال این کلمه به اسامی و… از نیم فاصله استفاده می‌شود. بی‌مزه – بی‌حوصله – بی‌انگیزه

7- ترکیب اسم و صفت با تر و ترین:

صفت‌های تفضیلی “تر” و “ترین” برای اتصال به کلمات باید در کنار نیم فاصله قرار گیرند. زشت‌ترین – درست‌ترین – خوشحال‌تر

8- قیدهای تکرار:

بسیاری اوقات برای تاکید بر یک صفت یا اسم از آن دو بار کنار هم استفاده می‌شود. بهتر است این تکرار با نیم فاصله همراه باشد. آرام‌آرام – کم‌کم – یواش‌یواش

۹- ریشه فعل + اسم

برای ساخت صفت‌های فاعلی از این سیستم استفاده می‌شود و با نیم‌فاصله نوشته می‌شود. مانند ریاضی‌دان، جهان‌گرد، پنجره‌ساز، گوشت‌خوار و…

۱۰- ترکیب‌های صفت

اگر دو کلمه در کنار هم قرار بگیرند و معنی صفتی جدید و واحدی بدهد، بین این دو صفت نیم فاصله قرار می‌گیرد. مانند گوشت‌تلخ، تلخ‌زبان، پاک‌دامن، دل‌نازک و…

۱۱- صفت و موصوف مقلوب

در طی زمان برخی از ترکیب‌های صفت و موصوفی خود معنی واحدی پیدا کرده‌اند و لازم است با نیم فاصله نوشته شوند. مانند سخت‌افزار

۱۲- ترکیب اسم با “هم”

هم اگر قبل از اسم به عنوان پیشوند بیاید معنی اشتراک می‌دهد. مانند هم‌کلاسی‌‌، هم‌خوانی، هم‌میهن
(برخی از کلمات که به ملنی واحد رسیدند مانند همسر معمولا به صورت چسبیده نوشته می‌شوند)